Author’s Note
Puno sa kinabuhi ang atabay sa akong panumduman: ang punoan sa samuyao diin ang bunga niini among ikunkon aron mohumot ug mohumok among buhok nga mokaging inighuman namog sabon; ang mga piti-piti sa daplin sa gagmayng kanal sa atabay nga among lawayan ug kumkomon ug mag-indigay kon kinsay daghag buto; ang punoan sa tipolo, ang mga galansiyang nga langgam nga mag-alirong niini, ug ang mga babaye nga manglaba sa atabay – lingaw sila tan-awon sa ilang mga patadyong, daster; ug nindot paminawon ang ilang mga tabi ug katawa, ang aringkil sa ilang mga planggana, ang dukdok sa palo-palo, ug ang hagsa sa timba didto sa tubig ….
Ug sa akong pagbalik-tan-aw, usa sa nagpabiling buhi sa akong handumanan mao ang ka-misteryoso sa atabay inigdung-aw na namong mga bata – lawom kini, tin-aw ang tubig, ug naghambin sa mga awit sa nagkadaiyang tingog nga iyang nadungog ….
About the Writer
Lilia Tio is a retired Literature professor in the University of the Philippines Cebu. After her retirement in 2020, she busies herself learning home management and doing household chores. In her free time, she writes short stories in Cebuano. She won 3rd prize in the Palanca, Cebuano Short Story Category, in 2008 and in Sinulat Literary Contest in 2013. She is an active member of WILA (Women in Literary Arts), which nurtures women writers in their pursuit for literary development and HAMBIN (Hamiling Binilin), which advocates and promotes the further growth and preservation of Cebuano heritage and culture.